Laparoskopik ve Histeroskopik Cerrahi, kadının iç pelvik yapısının incelenmesi, infertilite ve yaygın jinekolojik bozukluklarla ilgili önemli bilgiler sağlayabilir. Harici bir fizik muayene ile keşfedilemeyen problemler, laparoskopi ve histeroskopi ile keşfedilebilir.

Diyagnostik Laparoskopi

Laparoskopi hekimlerin endometriozis, rahim fibroidleri ve diğer yapısal anormallikler, yumurtalık kistleri, adezyonlar (skar dokusu) ve ektopik gebelik gibi birçok jinekolojik problemi teşhis etmesine yardımcı olabilir. Eğer ağrı, geçmiş pelvik enfeksiyon öyküsü veya pelvik hastalığı düşündüren semptomlarınız varsa, doktorunuz olarak bu prosedürü değerlendirmenizi tedavinin parçası olarak önerebiliriz. Laparoskopi, her iki partnerde de ilk infertilite değerlendirmesini tamamladıktan sonra önerilmektedir. Genellikle menstürasyon sona erdikten sonra yapılır.

Laparoskopi genellikle genel anestezi altında ayaktan tedavi edilir. Hasta anestezi altındayken göbek deliğine bir teleskop yerleştirilir. Karbondioksit gazı, karın duvarını iç organlardan uzağa iten ve bağırsak, mesane ve kan damarları gibi çevredeki organlarda yaralanma riskini azaltan abdomeni doldurmak için kullanılır. 

Bazen, laparoskopun hekim deneyimine veya hastanın önceki cerrahi veya tıbbi geçmişine dayanması için alternatif bölgeler kullanılabilir. Bu insizyonlar tipik olarak küçüktür (genellikle 1 inçten küçüktür). Laparoskopiye bakarken, doktor rahim, fallop tüpleri ve yumurtalıklar dahil olmak üzere üreme organlarını görebilir (Şekil 1).

Pelvik organları açık bir şekilde görmek için alt karın bölgesindeki küçük bir prob genellikle başka bir insizyon yoluyla yerleştirilir (Şekil 2). Ek olarak, tüplerin açık olup olmadığını belirlemek için serviks, uterus ve fallop tüplerinden bir sıvı sık sık enjekte edilir. Şu anda herhangi bir anormallik görülmezse, bir veya iki dikiş kesileri kapatır. Anormallikler ortaya çıkarsa, tanısal laparoskopi ameliyat laparoskopisi olabilir.

Operatif Laparoskopi

Operasyonel laparoskopi sırasında, birçok abdominal bozukluk, tanı konduğunda aynı zamanda laparoskopta güvenli bir şekilde tedavi edilebilir. Operatif laparoskopi uygulandığında, doktor, iki veya daha fazla ek insizyon yoluyla prob, makas, kavrama aletleri, biyopsi forseps, elektrocerrahi veya lazer enstrümanları ve dikiş malzemeleri gibi ek araçlar yerleştirir. 

Lazerler, belirli operasyonlarda önemli bir yardım olsa da, pahalıdır ve ameliyat amaçlı laparoskopi sırasında kullanılan diğer cerrahi tekniklerden veya araçlardan daha iyi veya daha etkili değildir. Teknik ve enstrüman seçimi, hekimin deneyimi ve sorunun tercihi ve yeri de dahil olmak üzere birçok faktöre bağlıdır. 

Operasyonel laparoskopi ile düzeltilmeye çalışılan bazı problemler arasında, fallop tüpleri ve yumurtalıkların etrafındaki adezyonların (skar dokusu) tedavi edilmesi, tıkalı tüplerin açılması, yumurtalık kistlerinin çıkarılması ve ektopik gebeliklerin tedavi edilmesi yer alır. 

Endometriozis rahim, yumurtalıklar veya peritonun dışından da çıkarılabilir veya yok edilebilir. Bazı durumlarda, uterusdaki miyomlar da çıkarılabilir. Operatif laparoskopi ayrıca hastalıklı yumurtalıkları ve hasarlı fallop tüplerini çıkarmak için de kullanılabilir.

Giderek artan sayıda cerrah robotik yardımla (robot yardımlı laparoskopi) histerektomi yapmaktadır. Bununla birlikte, robotik cerrahi daha pahalıdır ve genellikle konvansiyonel cerrahiden daha fazla zaman alır ve tüm hastaneler bu ekipmana sahip değildir. Ayrıca, sağlık bakımındaki değişikliklerin, robotik ve diğer “ileri teknoloji” prosedürlerin kullanılabilirliğini etkilemesi olasıdır. Operatif enstrüman Laparoskopus Uterus Şekil 2

Laparoskopinin Riskleri

Tüm ameliyatlara benzer şekilde, laparoskopi ile ilişkili riskler vardır. Postoperatif mesane enfeksiyonu ve cilt tahrişi en yaygın olanıdır. Adezyonlar (batın içinde skar dokusu) gelişebilir, ancak bu açık bir prosedürden (laparotomi) sonradan daha az olasıdır. Abdominal duvarın hematomları (kan dolgusu), insizyonların yakınında oluşabilir. Pelvik veya abdominal enfeksiyonlar oluşabilir. 

Tanı ve operatif laparoskopinin ciddi komplikasyonları nadirdir. En büyük risk, bağırsak, mesane, üreter, rahim, majör kan damarları veya ek cerrahi gerektirebilecek diğer organlarda hasardır. Yaralanmalar, çeşitli aletlerin karın duvarı boyunca ya da ameliyat sırasında alınması sırasında ortaya çıkabilir. Bazı durumlar ciddi komplikasyon riskini artırabilir. Bunlar önceki abdominal cerrahiyi içerir.

Özellikle bağırsak cerrahisi ve bağırsak / pelvik adezyonların bir geçmişi veya varlığı, şiddetli endometriozis, pelvik enfeksiyonlar, obezite veya aşırı incelik. Alerjik reaksiyonlar, sinir hasarı ve anestezi komplikasyonları nadiren görülür. Postoperatif idrar retansiyonu nadirdir ve venöz tromboz (kan pıhtılaşması) nadirdir. Laparoskopi sonucu ölüm riski çok azdır (yaklaşık 100.000’de 3). 

Tüm olası komplikasyonlar düşünüldüğünde, her 100 kişiden 1 veya 2 kadın, genellikle küçük bir sonucu olan bir komplikasyon geliştirebilir. Laparoskopi sonucu ölüm riski çok azdır (yaklaşık 100.000’de 3). Tüm olası komplikasyonlar düşünüldüğünde, her 100 kişiden 1 veya 2 kadın, genellikle küçük bir sonucu olan bir komplikasyon geliştirebilir. Laparoskopi sonucu ölüm riski çok azdır (yaklaşık 100.000’de 3). Tüm olası komplikasyonlar düşünüldüğünde, her 100 kişiden 1 veya 2 kadın, genellikle küçük bir sonucu olan bir komplikasyon geliştirebilir.

Diyagnostik Histeroskopi

Histeroskopi, infertilite, tekrarlayan düşük veya anormal uterin kanamalı kadınları değerlendirmek için yararlı bir yöntemdir. Diyagnostik histeroskopi uterus kavitesini incelemek için kullanılır (Şekil 3) ve rahim boşluğuna, skarlaşmaya, poliplere ve konjenital malformasyonlara uzanan fibroidler gibi anormal uterus koşullarının tanısında yardımcıdır. 

Histeroskopiden önce uterusu değerlendirmek için bir histerosalpingogram (rahim ve fallop tüplerini ana hatlarıyla boya kullanan bir x-ışını), pelvik ultrason veya sonohisterogram (rahim boşluğuna salinin eklenmesi ile ultrason) veya endometriyal biyopsi yapılabilir.

Tanısal histeroskopinin ilk basamağı, genellikle açlığın büyüklüğünü geçici olarak artırmak için bir seri dilatör ile serviksin kanalının hafifçe gerilmesini içerir. Histeroskop (uzun, ince, ışıklı, teleskop benzeri bir alet) rahim ağzından ve rahim içine sokulur. Histeroskopi için cilt insizyonu gerekli değildir. 

Karbondioksit gazı veya salin gibi bir sıvı daha sonra histeroskop yoluyla rahim içine enjekte edilir. Bu gaz veya sıvı uterus boşluğunu genişletir ve doktorun uterusun içyapısını doğrudan görmesini sağlar. Tanısal histeroskopi, bir doktorun ofisinde veya ameliyathanesinde uygulanan bir ayakta tedavi prosedürüdür. Menstrüasyon sona erdikten sonra, rahim boşluğunun daha kolay değerlendirilebildiği için, sıklıkla uygulanır.

Operatif Histeroskopi

Operatif histeroskopi, tanısal histeroskopi sırasında veya diğer görüntüleme çalışmalarında bulunan anormalliklerin çoğunu tedavi edebilir. Operatif histeroskopi, diagnostik histeroskopiye benzerdir, ancak dar enstrümanlar, operatif histeroskopta bir kanal yoluyla uterus boşluğuna yerleştirilir. Fibroidler, skar dokusu ve polipler uterusun içinden çıkarılabilir. Bir uterin septum gibi bazı yapısal anormallikler, histeroskop yoluyla düzeltilebilir.

Doktorunuz ameliyat için rahim hazırlamak için ilaç almanızı isteyebilir. Ameliyatınızın sonunda doktorunuz uterusun içine bir balon kateteri veya başka bir cihaz yerleştirebilir. Antibiyotikler ve/veya östrojen, enfeksiyonu önlemek ve endometriyumu iyileştirmek için bazı rahim ameliyatı tiplerinden sonra reçete edilebilir. Endometriyal ablasyon, uterusun astarlanmasının imha edildiği bir prosedür, aşırı uterus kanamasının bazı vakalarını tedavi etmek için kullanılabilir. Gebe kalmak isteyen kadınlarda rahim astarının ablasyonu yapılmamaktadır.

Histeroskopinin Riskleri

Histeroskopinin komplikasyonları her 100 prosedürden 2’sinde meydana gelir. Yine de nadir olmakla birlikte, uterusun perforasyonu (rahimdeki küçük bir delik) en sık görülen komplikasyondur. Perforasyonlar genellikle kendiliğinden kapanmakla birlikte, kanamaya neden olabilir veya nadiren daha fazla cerrahi müdahale gerektirebilecek yakın organlara zarar verebilir. 

Histeroskopiden sonra uterus kavite adezyonları veya enfeksiyonlar gelişebilir. Uterusu şişirmek için kullanılan sıvılarla ilgili ciddi komplikasyonlar arasında akciğerlerdeki sıvı, kan pıhtılaşması, sıvı yüklenmesi, elektrolit dengesizliği ve ciddi alerjik reaksiyonlar sayılabilir. Bununla birlikte, ciddi veya yaşamı tehdit eden komplikasyonlar çok nadirdir. Yukarıdaki komplikasyonlardan bazıları ameliyatın bitmesini engelleyebilir.